Do pierwszych " socjokrytycznych" figur Hansona należą prezentowane m.in. "Odpady" z 1967 r. przedstawiające noworodka owiniętego folia leżącego na śmietniku, „Aborcja“ z 1965 r. lub "Wypadek motorowy" z 1967 r. Te spektakularne sceny były w latach 60-tych skierowane do amerykańskiego społeczeństwa jako protest. Protest przeciwko przemocy, gwałtom wypadkom, jaskrawym wykroczeniom przeciwko życiu. Późniejsze figury to ludzie głęboko osadzeni w swoich zwykłych zajęciach, w swojej szarej, monotonnej codzienności. Artysta przedstawiając ludzi w bezruchu, jakby zatrzymanych w momencie, zastygłych, z martwym wzrokiem szklanych oczu osiągnął efekt głębokiego znużenia i monotonii.
Uderza tu silnie niemal "krzycząca" rezygnacja i bezsens. Postacie nieczule i zmęczone wykonywaniem swoich nudnych zajęć. To m.in. robotnicy na budowie, malarz ścian pobrudzony farba, sprzątaczka z wózkiem obładowanym środkami czystości, kobieta dźwigająca siatkę z zakupami... Wszyscy gdzieś dążą bez pośpiechu, stoją oparci o ścianę lub siedzą. Wyizolowani i samotni w bezsensie swojego bytowania. Hanson poprzez uderzającą szczegółowość detalu (włosy na ciele, żylaki, zmarszczki, sprzęty typu: aparat fotograficzny) zaciera granice miedzy rzeczywistością a iluzją. Dodrze wyeksponowane figury w galerii mieszają się ze zwiedzającymi wystaw. Efekt jest zaskakujący. (Przykładem, trochę śmiesznym, może być koleżanka, która podeszła do siedzącego nieruchomo na fotelu żywego mężczyzny, myśląc, ze to kolejna z figur Hansona...)
Zatarcie owej granicy rzeczywistości i złudy nie było celem artysty. Sam stwierdził: "Jeżeli moje prace dają iluzje, jest ona produktem ubocznym. Ja mam inne cele, ja chciałbym urzeczywistniać". Twierdzi tez, ze jego celem jest także schwytanie pustki, samotności i rzeczywistości życia tych ludzi. Próbuje wydobyć wnętrze człowieka przedstawiając zewnętrzny wygląd z duża wiarygodnością detalu.
źródło: http://www.uni.opole.pl/~ozog/pomnikipapieza/knshs/text/korespondencje/stt_dix.htm
pobrano: 3 lutego 2015
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz